De staat van de straat – Wolfshoek
Buurmeisje P. is een urban sketcher. Ze moet vaak aan andere mensen uitleggen wat dat is, een urban sketcher. Vorig jaar wist ze dat zelf niet eens. Toen hield ze ook al van tekenen, tekenen was haar liefste vak op school.
Ook in de buurt ging ze er graag op uit, tekenboekje mee, of losse velletjes, kleurpotloden. Zocht ze een stil plekje in de zon om te tekenen: de boten, de havenkranen, de oude machines van het havenmuseum, soms, als ze durfde, de mensen. Zoals vandaag, op zo’n lekker draaistoeltje op de Wolfshoek.
Als ze zo in haar tekening verzonken zat vergat ze de hele wereld om haar heen. Gelukkig maar, want soms kwam er iemand bij haar staan om te kijken wat ze zat te doen. Gewoon, belangstellend, maar buurmeisje P. werd er altijd een beetje zenuwachtig van.
Alsof zo iemand keek of ze het wel goed deed. En dan kon ze juist daardoor niet meer goed tekenen. Ga weg, ga weg, dacht ze bij zichzelf, maar ze durfde het natuurlijk niet te zeggen. Dat zou niet aardig zijn.
Vorig jaar stond ze op de Regentessebrug, met haar boekje, en ze tekende de boot die daar lag afgemeerd, de kabeltouwen waarmee die was vastgemaakt, het bruin-groene water eromheen. Ingespannen zocht ze naar de juiste kleur-combinatie. En zonder dat ze het door had klonk opeens achter haar een harde stem: ‘Are you an artist?’
Ze keek om en zag een man en een vrouw, de man met een fototoestel om zijn nek, de vrouw bemoedigend glimlachend. ‘Well uuh… no Sir’, zei ze in haar beste Engels. ‘Can I take a picture?’ vroeg de man, en voor ze antwoord had kunnen geven had hij al een foto van haar en haar tekening gemaakt. Haastig had ze haar spullen gepakt en was naar huis gegaan.
Toen ze het verhaal later aan iemand vertelde, begon die te stralen: ‘Maar P, je bent hardstikke modern bezig! Iederéén gaat tegenwoordig op straat zitten tekenen. Wist je dat niet? Urban sketching heet dat!’ Ze ging naar huis en zocht het op op Internet. En ja hoor, urban sketching.
Bestaat al sinds 2007, is natuurlijk overgewaaid uit Amerika, en het gaat erom dat je je direkte omgeving tekent. ‘Op locatie’, dat is heel belangrijk, dus niet van een foto of zo. Nou, dat deed ze al. Ze was dus al een urban sketcher voordat ze wist wat het was.
En voortaan had ze het antwoord klaar als er weer zo’n toerist met een fotocamera achter haar opdook: ‘Are you an artist?’ – ‘Yes Sir, I am an urban sketcher!’.
(PA)
