Rode geraniums en lentefeeën
Tekst Ed de Meijer
Al een dag van te voren worden de geraniums afgeleverd met de nodige zakken aarde. Kruiwagens, schepjes, handschoenen en ladders worden aangerukt. De plant dag is aangebroken. Om 10:00 uur s ´ochtends zijn 8 actievelingen present. Bewoners en studenten van Albeda gaan aan de slag.
De honderd bloembakken aan de gevels van de smalle straatjes in Cool worden elk gevuld met vier geraniums. Het lijkt wel lopende band werk: bloem uit het potje, rommel uit het bak en planten maar. In drie uur tijd is de klus geklaard. We smullen van de belegde broodjes van Ina en geurige kopjes koffie en thee maken iedereen warm.
Het weer is bijzonder wisselend, een stralende zon en een plenzende regen. Dan komt de verassing, bloemenmeisjes op stelten met vleugels en kanten kleding luiden de lente in. ‘kijk naar de bebloemde straten, laat je hart verwarmen.’ Ze strekken eerst naar het Landje waar kinderen om hen heen troepen.
Nieuwsgierigen kijken onder de rokken. ‘Hoe komen ze zo groot?’ Lachende gezichten, geïnteresseerde ouders. Wat is er aan de hand? ‘kijk in de straten’. Het gaat van school tot school. De feeën zwaaien naar het kleintjes in het kinderdagverblijf. De bloemenmeisjes dansen, draaien rond. Ze hebben een muziekje bij zich. De kinderen voelen aan de kleding en er ontspinnen zich hele gesprekken.
We trekken met zijn allen de Zwarte Paarden Straat in. Overal wordt aangebeld en bewoners kijken naar buiten. Op de balkons wordt gezwaaid. In de Boomgaardstraat bezoeken we BOB de kapper en Eritrese vrouwen komen het Dorpshuis uit en maken van elkaar foto’s met de bloemenmeisjes. We komen in het tuintje van KinderDam, waar de kleintjes met zijn allen naar buiten komen.
In de Eendrachtsstraat gaan de deuren open en wordt de stoet begroet vanop de balkons. De duimen gaan omhoog. Het is lente, geniet van de bloemen. Bewoners geven regelmatig water aan de bloemen en als er een zachte winter komt gaan ze het zeker overleven. Het was een heerlijke dag.
