Staat van de Straat, Mariniersweg
Buurman B komt op zijn dagelijkse wandelrondje door de stad vaak op de Mariniersweg. De brede stadsboulevard met de rij platanen in de brede middenberm. Je kunt zien dat men hier, met slingerpaden door het gras, de illusie heeft willen scheppen dat het een park is, compleet met bankjes en hondenpoep, maar het blijft een middenberm.
Lang geleden reed hier een tram, weet buurman B, lijn 4. En óók lang geleden, tijdens de aanleg van de Spoortunnel eind jaren ’80, was de weekmarkt hierheen verplaatst omdat de Binnenrotte open lag.
Buurman B wéét waarom de weg hier zo breed is: vlak na de oorlog, in de Wederopbouw, was er een plan om van de stad één grote verkeersmachine te maken. Op de plek van de Oude Haven, waar nu met veel moeite Het Witte Huis en omgeving zijn behouden en opgeknapt, zou een enorm verkeersplein worden aangelegd.
Een soort Kleinpolderplein, maar dan midden in de stad. En de Mariniersweg zou daarvan één van de toegangswegen worden. Dat hele plein ging niet door, de Oude Haven werd een intiem woon- en uitgaansgebied, maar die weg, die lag er. Zo breed dat er een park in de middenberm kon.
Buurman B slaat de hoek van de Hoogstraat om. Door de ruiten van de Coffee Company ziet hij verveelde twinigers achter hun laptop, headphone op, of op hun telefoon, als het maar een scherm is, afgesloten van de wereld om hen heen. Buurman B heeft zich al vaak afgevraagd wat het business model is van dit soort horeca, zwijgende klanten met één kopje koffie per uur.
Maar dan is er de zaak waar Buurman B graag komt: Het Goed, de kringloop-winkel die vroeger Piekfijn heette. De zaak wordt nog steeds gerund door vrijwilligers. Op de begane grond de kleren en de schoenen, die nu ‘vintage’ heten en een heel nieuw publiek trekken. Boven de boeken en de meubels, in de kelder, wenteltrap af, de fietsen, platen, electronica en spellen.
Buurman B loopt onwillekeurig toch naar de afdeling geluid. Daar staat een man gebogen over de bak met ouderwetse vinyl-singles. Wacht eens, hij kent die man… is dat niet Stukjesschrijver? Ja, hij is het! Is zeker plaatjes aan het zoeken voor die Rock-ola jukebox van ‘m die-ie thuis heeft staan… Buurman B laat hem, heeft zelf niet zo’n belangstelling voor Vicky Leandros of de Havenzangers.
Een half uurtje later en wat boeken rijker staat Buurman B weer in het zonnetje buiten op de Mariniersweg. Linksaf. Wederopbouwmonument Het Blauwe Huis uit 1950, vroeger ‘kantoor en toonzalen’ van behangselfabriek Rath&Doodeheefver. Daarnaast zit al sinds jaar en dag de Kappersakademie, ‘heren knippen/snijden €14,95’, maar ‘föhnen gratis’.
Buurman B passeert de Vogelenzang, een poetische naam voor wat, volgens B’s moeder, voor de oorlog een smerig-armoedige steeg was. Langs horeca, meubelzaken en een sportschool eindigt Buurman B zijn wandeling bij de Groene Passage, met zijn Wereldwinkel en spirituele Gimsel Academy.
Buurman B mag er graag brood kopen. Vandaag niet. Kopje koffie op het terras en eens even lekker bladeren in de boeken van Het Goed.
(Peter Aubert)
