Talkshow Hoog en Laag analyseert Witte de With
In WORM met name Ubik werd de eerste talkshow Hoog en Laag gehouden, typisch voor Cool. Het eerste thema was de Witte de Withstraat. Twee jonge presentatoren fileerden de gasten die allemaal een stukje Witte de With geschiedenis vorm gaven. Mette van Dijk en Reda de Meyer beleefden hun vuurdoop als interviewer.
Oud directeur van het Vrije Volk Leo Pronk, met een links hart, maakte de glorietijd van deze krant mee, toen de grootste van Nederland.
Als directeur maakte hij de fusie mee met het Rotterdams Nieuwsblad. Rotterdam was de bindende factor tussen beide kranten. Hij beleefde de Witte de Withstraat niet als onveilig. Leo schetste de Schouw als ontmoetingsplek.
Het Rotterdams Nieuwsblad aan de bar, het NRC aan het raam en het Vrije Volk aan de achterkant. Het gokwezen met buurtbewoners Henk Smol en Ger van Driel Vis bracht geld in het laadje en een gevarieerd winkelbestand van slager tot bakker van apotheek tot boekhandel, schoenwinkel en drogist.
De wijk ontwikkelingsmaatschappij
Opbouwwerker Ed de Meyer maakte de neergang mee en de dominantie van de drughandel. Alle neuzen stonden in dezelfde richting om de straat van karakter te veranderen. De drughandel trok ook de bewoners over de streep. Besloten werd om van de Witte de Withstraat een artistieke straat te maken, verbinding tussen de musea.
De Wijkontwikkelingsmaatschappij onderdeel van het Ontwikkelingsbedrijf Rotterdam werd in het leven geroepen. In de belgeleidingsgroep werkten ondernemers, bewoners, ambtenaren en politie samen.
Van wethouder Kombrink kregen ze carte blanche en de WOM kreeg zelfs een vastgoedtak om foute bedrijven op te kopen en na sanering weer te verkopen. Ingezet werd op een geschikte branchering.
Negen galeries werden er geplaatst, beeldbepalende panden kregen een kunstbestemming en buro Seinpost maakte in samenwerking met de bewonersorganisatie een lijst van passende bedrijven. Brouwerijen kregen de mogelijkheid foute exploitanten te verplaatsen in ruil voor grotere en geschiktere accommodaties.
Dichters
Dichter Renato Miguel is aanjager van de poetsclub die elke maand samenkomt in de Schouw. Telkens brengen een dertig tal dichters eigen werk naar voor in het stampvol etablissement.
Rotterdam is momenteel de dichtersstad van Nederland. Peer Hommel maakte met haar ontwapenend gedicht ‘Depersonificatie’ dit statement waar. Schijnbaar zielloze dingen als lampenkappen, bontjassen, serviezen of bankstellen laten diverse leefwerelden zien.
Tineke Speksnijder
Dan verschijnt Tineke Speksnijder op het toneel. Vanaf 16 jarige leeftijd was ze thuis op de Witte de Withstraat.
Ze voelde zich er nooit onveilig. De Schouw is een plek waar iedereen met iedereen praat, een vrouwvriendelijke plek ook. Kortom de Schouw is zoals een café hoort te zijn.
Ze verwacht niet dat na de noodzakelijke sloop de Schouw echt terug komt. Tineke vindt het jammer dat de rauwe randjes van de straat verdwijnen.
Historicus Han van der Horst schoof ook aan tafel. Van hem hoorden we dat de Schouw opgericht vlak na het bombardement, geen foute kroeg was. Het voormalige kantoorpand van Trouw werd een bodega voor de gegoede burgerij. De Witte de Withstraat was niet gebombardeerd en bleef als enige plek voor vertier.
Eigenaar werd een horecaman wiens zaak was gebombardeerd. Ilse Roskam speelde op haar accordeon de Rotterdamse liedjes en veel Braziliaanse furie wat past bij de levendigste straat van Rotterdam. Voor de 40 deelnemers was het een warm bad.
Natuurlijk werden de gesprekken voortgezet in de Schouw. Initiatiefnemer van de talkshow is Coolbewoner Ronald Glasbergen, hoofdredacteur Vandaag en Morgen.
Belangrijk is ook de film en fotocrew met Rick, Hans, Rutger, Henk en Ada. De steun van WORM was onontbeerlijk.
(EdM)
