Wijktheater over Toeslagen Schandaal
Het Rotterdamse Wijktheater speelde in de Schotse kerk ‘Verloren Onschuld’, een theaterstuk over het toeslagen schandaal. Naar aanleiding van de Bulgaren fraude met kindertoeslag door een aantal criminelen werd een meedogenloos beleid ontwikkeld met etnische profilering.
Dubbele nationaliteiten, postcode nummers van zwakke wijken werden geviseerd. In 2015 signaleerde belasting mensen dat het aantal gedupeerden veel hoger was vierentwintig duizend volwassenen en duizenden kinderen. De kamer wist van niets.
Het ministerie hield zijn mond. Zelfs bij kleine fraudes of vergissingen werd alles terug gevorderd.
Als het geld rechtstreeks naar de opvang ging en deze failliet ging of fraude pleegde, werden toch de ouders verantwoordelijk gesteld. Ouders kregen rekeningen van honderdduizend euro´s. Het huis moest verkocht worden, de auto werd in beslag genomen.
Beslag werd gelegd op salarissen, ouders werden onder gedwongen bewindvoering gesteld en kregen 50 euro per week voor een gezin van 4 kinderen. Al je post werd door de bewindvoerder open gemaakt. Kinderen werden uit huis geplaatst. Kinderen verloren het vertrouwen in hun ouders, het waren losers.
Concrete gevallen
De spelers speelden diverse rollen. De situatie van verschillende families werd ten berde gebracht van Kaapverdiaans tot Marokkaans en Turks. De gedupeerden werkten meestal. Ze werden zogenaamd geholpen door maatschappelijk werkers.
Niemand twijfelde aan de belastingdienst. Geen advocaat of juridisch adviseur wou zijn handen branden. Kinderen gaan met honger naar school, kunnen niet mee op school reis en dragen aftandse kleren. Vriendinnen mogen niet op bezoek komen. Een Marokkaanse familie met 8 kinderen vindt onderdak bij familie in Marokko.
Op de rijksweg word een auto in beslag genomen met knuffels en al, de vrouw en kinderen worden neergezet op de vluchtstrook. Een man wordt zijn auto afgenomen.
Hoe kom ik naar mijn werk? ‘dan ga je toch stelen’ een gedupeerde vraagt honderd euro voor de begrafenis van haar kind ‘ denk je dat je een geld boom hebt? ‘ de gedupeerden worden uitgenodigd bij de koning.
Koffie en gebak en een gesprek van 2,5 uur ‘ik kan helaas niet voor je betekenen’. ‘ik wil zelf de regie over mijn leven’ zeggen de gedupeerden. Geen meubels, geen speelgoed, geen vriendinnen en geen vakanties. Het bracht een trauma aan bij de kinderen.
Ze creëerden denkbeeldige vriendjes ‘ze hebben me mijn onschuld afgenomen, ik ben nu van steen’ stellen de zogenaamde fraudeurs. Reacties kwamen uit de zaal: ‘ik schaam me diep dat dit in Nederland kan gebeuren. Dit is onherstelbaar en zal nog generaties doorwerken’.
Een gedupeerde kwam aan het woord: ‘je gaat aan jezelf twijfelen.’ ‘ambtenaren staan onder grote druk van buitenaf’. ‘hoe kunnen we blijven vertrouwen in de overheid?’ ‘ vraag de gedupeerden wat nodig is.’ We waren allen getuigen en gaan de boodschap doorgeven.
(Ed de Meijer)
